ഒരു കറുത്ത ഞായറിന്റെ ഞരക്കം
ശ്വാനന് ഓരിയിടുന്നു .
മൂടി പുതച്ചു കിടക്കുമെന് മനസിന്റെ -ഉള്ളിലാരോ
തെറി പാട്ടുപാടുന്നു.
ആടുന്നു പാടുന്നു കുയിലുകള് തേങ്ങുന്നു ,
മണലില് ആരോ മധുരം വിളമ്പുന്നു .
മുടിയും അഴിച്ചിട്ടു തേങ്ങുന്ന സ്ത്രീ ശബ്ദം
ചുടല പറമ്പിലെ തീകള് കെടുത്തുന്നു
തീഷ്ണത ഉള്ള ആ കണ്ണുകള് നോക്കവേ-
അടര്ന്നു വീണു പൊയ്-- നിശ്ചലമയവ
ഞെട്ടി തരിച്ചു നിന്ന് ഞാനെന്റെ
മാറത്തടിച്ചു കരഞ്ഞുപോയി
മനസിന്റെ ഉള്ളിലെ മണ്കൂടാരങ്ങള്
പൊട്ടി തകര്ന്നു ഒലിച്ചു പോയ്
നീറുന്ന വേദനകള് മാത്രം ഇനി
എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളെല്ലാം തകര്ന്നു പോയി
നാളെയുടെ ജീവിതസഞ്ചയ തേരില് ഞാന്
തേരാളി ഇല്ലാതെ ഉറങ്ങി നില്പ്പു.....,
കാലം തന്ന ആഭരണങ്ങള് ചാര്ത്തി നിലാവുള്ള ഈ രാത്രിയില് മൌനം ഭജിച്ചു ഞാന് ഉറങ്ങുകയാണ്
നഷ്ടസ്വപ്നങ്ങള് എന്നെ വേട്ടയാടുന്നുണ്ട് .ഇരുളിന്റെ വിരിമാറത്തു കൂടി ചീറി പാഞ്ഞലയാന് എന്റെ മനസ് വെമ്പുകയാണ്
നാളെയുടെ നനുത്ത സ്പര്ശനത്തിന് വേണ്ടി ............!
No comments:
Post a Comment